Beograd se može pohvaliti reprezentativnim primjerima arhitekture vrijednim svake pažnje. Među njima naročito se ističu monumentalna gradska zdanja otvorena za javnost, koja se mogu obići bilo individualno, bilo kroz organizovane turističke ture.
Evo najljepših beogradskih kuća i zgrada.
Beli dvor
Zgrada Belog dvora, zidana po želji Kralja Aleksandra I kao rezidencija za njegove sinove, podignuta je u dvorskom kompleksu na Dedinju. U prizemlju ovog klasicističkog objekta nalazi se Svečani hol i niz salona opremljenih u stilu Luja XV sa venecijanskim lusterima.
Tu su Dvorska biblioteka i Svečana trpezarija, sa namještajem u stilu čipendejla u kojoj dominira impozantna vitrina sa porcelanom iz Sevra. Obilazak ovog zdanja moguć je u okviru organizovanih tura koje Turistička organizacija Beograda organizuje svake godine tokom perioda lijepog vremena.
Konak kneza Miloša
Izgradnja konaka započeta je marta 1831. godine. Dok fasadom zdanja dominiraju neoklasicistički elementi, način zidanja pripada kasnoosmanskoj arhitekturi i predstavlja jedan od poslednjih graditeljskih tragova otomanske kulture.
Tipično za bogate privatne rezidencije, objekat je glavnom fasadom okrenut ka vrtu, a zanimljivo je da je prva kolekcija umjetničkih slika u Kneževini bila smještena upravo u ovom topčiderskom konaku. Individualne i grupne posete moguće su svakog dana, osim ponedjeljka.
Glavna željeznička stanica
Jedna od prvih železničkih stanica u Srbiji svojim specifičnim rješenjem prostorija predstavlja svjedočanstvo tehničkog i arhitektonskog razvoja s kraja 19. vijeka.
Kompozicijom dominira središnji klasicistički rizalit glavnog ulaza, po uzoru na stanice evropskih prestonica. Za njen monumentalni izgled Beograđani su imali da zahvale arhitekti Dragutinu Milutinoviću.
Kolarčeva zadužbina
Skladno zdanje Kolarčevog narodnog univerziteta podignuto je 1932. godine, a zamisao arhitekte Petra Bajalovića bila je da prvenstveno nađe rješenje za problematiku prostora koncertne dvorane.
Pri njenom projektovanju služilo se tada najsavremenijim naučnim znanjima, te Velika dvorana i danas važi za najakustičniju salu za muzička izvođenja u glavnom gradu.
Kuća kralja Petra I
Vinogradarska kuća-ljetnjikovac na Senjaku, projektovana u neorenesansnom stilu, sa elementima baroka, prvobitno je pripadala trgovcu Đorđu Pavloviću. Septembra 1919. postala je dom kralja Petra I Karađorđevića.
Uslijedilo je sređivanje fasade i podizanje jedne od najljepših kapija u gradu.
Tokom vladavine socijalističkog režima kuća je doživjela burnu istoriju, ali je 2010. adaptirana i oživjela kao savremeni kulturni centar, sa osam prostorija u tri nivoa. Kuća je za posjete otvorena svakog dana, osim nedjelje.
Narodni muzej
Zdanje predstavlja reprezentativan primjer monumentalnih javnih palata, koncipiran u duhu akademskog eklekticizma, sa neorenesansnim elementima.
Za fundiranje njegovih temelja prvi put je upotrebljen poseban oblik armiranog betona, dok je na gabaritnom objektu postavljena domintna ulazna partija sa stubovima, kao i raskošne kupole. Već godinama je u procesu sanacije.
Hotel “Moskva”
Nekadašnja Palata “Rosija”, a danas zgrada hotela “Moskva”, početkom prošlog vijeka bila je najveća privatna zgrada Kraljevine, a projektovao ju je arhitekta Jovan Ilkić sa grupom kolega iz Sankt Peterburga. Duž spoljašnjih zidova obložena je žućkastim pločicama i ukrašena ornamentima zelene boje.
Upotreba mermera, keramičkih ploča i fajansa za oplatu fasade označilo je prihvatanje secesijskih postavki o upotrebi novih, plemenitih i trajnijih materijala, a objekat spada među rijetke u gradu sa hromatskom fasadom.
Konak kneginje Ljubice
Ova građevina tipičan je primjer gradskih kuća srpsko-balkanskog stila. Pravougaonog je oblika, sa tri nivoa, gdje je podrum pokriven vodovima, a prizemlje i sprat su zidani uz korištenje drvene konstrukcje i opeke.
U njima se nalazi središnji hol oko kojeg su raspoređene ostale odaje, što predstavlja tradicionalno orijentalni prostorni koncept, proizašao iz nekadašnjih zatvorenih unutrašnjih dvorišta.
Stari dvor
Palatu srpske dinastije Obrenović kralj Milan podigao je osamdesetih godina 19. vijeka, u duhu akademizma sa antičkom, renesansnom i baroknom dekoracijom.
Originalni izgled donekle je promijenjen, jer je zgrada pretrpila oštećenja u oba svjetska rata. Nameštaj i dekoracija enterijera dopremani su uglavnom iz bečkih umjetničkih radionica.
Gotovo sve prostorije bogato su uređene – od svečane sale, žutog, lila, crvenog i salona sa klavirom, do turske sobe, biblioteke i dvorske kapele.
Dom Jevrema Grujića
Kuća poznatog političara i diplomate Jevrema Grujića prva je proglašena za spomenik kulture od osnivanja gradskog Zavoda za zaštitu spomenika kulture.
Njen stil danas je posebno istaknut kontrastom njenog neposrednog okruženja, koje čine modernistički i savremeni objekti, te je stoga urbani raritet. Dok se pojedini ornamentalni motivi mogu videti i na drugim gradskim fasadama, slikana dekoracija Domenika D'Andrea, čini je jedinstvenom.
Enterijer ukrašavaju djela najznačajnijih slikara nacionalne umjetnosti.
(Blic)